1300. urtean sortu zenetik XVI. mendera arte, hiria ia ez zen harresiz inguratutako esparrutik harago zabaldu, gaur egun zazpi kaleak bezala ezagutzen ditugun eremutik, hazkunde desordenatuko errebal batzuk izan ezik. XVI. mendetik aurrera harresiz kanpoko hedapen txiki bat hasi zen iparralderantz, XIX. mendearen erdialdean Plaza Berria eraikiz amaitu zen egitura erradial batekin.
Mende honen azken herenean, hiri historikoaren esparruan zeuden pilaketa- eta osasungaiztasun-baldintzek eta lurraldea zabaltzeko beharrak eraginda, begirada guztiak itsasadarraren ezkerraldera zuzendu ziren, Abandoko ibarrera, hain desiratua zen hiri-hedapena aurki zezakeen lurralde hurbil bakarrera, bere tamaina eta baldintza topografikoengatik.
Bilbo handitzeko bi proiektu izan ziren, azkenean gauzatu zena baino lehenagokoak. Lehenengoa Silvestre Perezek 1801ean idatzi zuen Bakearen Portua izan zen. Bizkaiko Jaurerriko Batzarrek sustatuta, hiri berrirako itsas trafikoaren eta merkataritza-boterearen monopolioa lortu nahi zuen, komunikazio-zubirik ere ez zuen hiri historikoari jaramonik egin gabe. Asmo handiko proiektu hori ez zen gauzatu.
Hirurogei urte igaro behar izan ziren hiribilduak jasaten zuen saturazioak bigarren handitze-proiektua bultza zezan. Proiektua Amado Lázaro ingeniariari eskatu zitzaion, eta 1862an idatzi zen. Lazaroren proposamenak eragin zuzena izan zuen urte batzuk lehenago Cerdak Bartzelonarako prestatu zuen planean, neurri bereko etxadi eta kaleekin, azken egitura Kataluniako esperientziaren oso antzekoa izan zedin. Oro har, proposamen zentzuduna zen maila funtzionalean, baina handinahia kaleen, espazio libreen eta eraikinen neurriei dagokienez. Azkenik, dagozkion erakundeek ere ez zuten onartu.
Zabalguneko proiektua idatzi zuen taldea (1876) urte horietan Bilbon lan egiten zuten hiru profesionalek osatu zuten.
Pablo Alzola. Ingeniaria. Beste proiektu batzuen artean, trenbide-trazadura batzuen eta San Frantziskoko Itsasadarraren gaineko burdinazko zubiaren egilea da. Halaber, ibilbide politiko eta instituzional nabarmena izan zuen, Bilboko alkatetza edo Bizkaiko Foru Aldundiko lehendakaritza hartuz.
Ernesto Hoffmeyer. Ingeniaria. Bilborako ur-eroanbidean lan egin zuen, eta San Anton zubi berria eta Mesedeetako zubia diseinatu zituen. Itsas nabigazioari eta portuei lotutako hainbat kargu ere izan zituen.
Severino Achúcarro. Arkitektoa. Bilbon arkitekturaren joera eklektikoa sartu zuen, eta urte batzuk geroago Zabalguneko Arkitektoen lehen Belaunaldia deitu zenaren ageriko burua izan zen. Eraikin esanguratsuak proiektatu zituen, hala nola Concordia geltokia, “El Sitio” elkartearen egoitza edo). Sentsibilitate artistiko handia zuen eta harreman estua izan zuen frantses kulturarekin eta Bizkaiko Monumentuen Batzordeko kide izan zen.